مستی
بعد از آن
مستیِ عالم روح
روح را هنوز ندیده
ولیکن، مستیِ عظیم
از مرتبه ی دوم گذشتن
سخت صعب و مشکل است
مستی راهِ خدا هم
مرتبه سِیُم است
مستی عظیم
مستی عظیم
مستی از خدا
این کمال است
بعد از این هُشیاری ست
هُشیاری ست

به یاد کفتری که وطن نداشت
این واسه ی اون جسدیه که کفن نداشت
به یاد پدریه که خبر نداشت
تا یه پلاک اَ پسرشو ببرن براش
مال اونیه که غم زندونی ش کرد
اونی که فرشته ها هم سلولیشن
اون کوچیکا که هستن بزرگ تر
سلامتی کلانی که دست بند رو شُل بَست
واسه غربت و اشک شباش
واسه میهن و همه در به دراش
واسه یه روزِ سرد تلاش
که یه لبخند گرم میشه خسته نباشیدش
بازم می ریزم تا مستیم بِپره
حرومی از حقیقت هم تلخیش بهتره
یه امید الکی که سختیش بگذره
پِلکاتو وا کن تا تصویر بشکنه